Yosemite en Sequoia

Wat gaan de dagen hier snel zeg! Je moet af en toe echt even stil staan bij het moment anders zit je in 't vliegtuig terug voor je er erg in hebt. Donderdagochtend hebben we een uber besteld (voor het eerst) vanaf het hotel in sf. We stonden al bij de receptie van het hotel en voordat ik me omgedraaid had was die uber er al. Werkt super! We zijn afgezet bij het autoverhuurbedrijf. Beetje gekkig vonden we het wel. Ineens allemaal dingen wat zo helemaal niet in de voorwaarden staat. Bijv 200 dollar borg op je creditcard terwijl er letterlijk staat dat er geen borg ingehouden wordt, beide bestuurders moeten een cc op hun eigen naam hebben. In de papieren staat de hoofdbestuurder en tot slot gaf die man nog aan dat we de auto volgetankt terug moesten brengen. We hebben hem eens even goed gewezen op wat er afgesproken was, maar voor hun natuurlijk altijd het proberen waard. We hebben een hele toffe auto gekregen en nadat Marco zich geïnstalleerd had konden we vertrekken!

Even wennen is het wel, maar het werkte allemaal naar behoren. Onze muzieklijst van Spotify kan via de mediabox van de auto worden afgespeeld dus het is een groot feestje in de auto (meestal dan, wordt vervolgd). We zijn gestopt bij de wallmarkt om een koelbox te halen en wat drinken en brood voor de dag erna in Yosemite. Goed ingeslagen :) 

Eerste stuk was echt prima te rijden tot we ineens de bergen in gingen. Sommige stukken kijk je zo het ravijn in. Doodeng. Ik heb m'n ogen maar dichtgehouden maar dacht wel even waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen? 1 uur verder door die super fijne bochten waren we aangekomen rond een uur of 3 bij de entree van het park. Parkenkaart laten zien en gaan met die banaan. We dachten eigenlijk vol gas naar half dome village (waar we zouden slapen) te rijden maar onderweg zagen we al zulke mooie dingen dat we er 3 keer zo lang over gedaan hadden. Uiteindelijk kwamen we aan bij een grote parkeerplaats waar we vervolgens alle tenten zagen staan. Een soort stevige grote witte tenten (dus geen kampeertentjes), met grote ijzeren boxen ervoor. En waar je ook keek, overal om dit gebied heen zag je enorme gebergten/rotspartijen. Zo vet hier echt midden in te mogen gaan slapen.. Bij het inchecken werden we super vriendelijk ontvangen. Er werd gezegd dat we alles wat geur heeft in de boxen moesten doen. Wij dachten alleen voedsel dus heeeel handig hadden wij alles wat we nodig hadden voor 1 nacht in onze kleine koffertjes gedaan zodat we die grote in de auto konden laten. Niet dus. Die koffers moesten alsnog open voor bijv de zonnebrandcrème, parfum, after sun etc. Terwijl we dat op de parkeerplaats aan het uitzoeken waren werd het ineens heel donker en begon het flink te onweren. Waar ik daar normaal geen held in ben klonk het nu zo vet! Die donderslagen galmde helemaal tussen die reusachtige gebergte in. Eenmaal alles op orde gingen we alles in onze tent en de berenbox zetten. Er hingen naast alle affiches over de beren waarschuwingen ook waarschuwingen voor muizen. Dat vonden we iets minder. Geadviseerd werd niet te eten in de tent en de tent ten alle tijden dicht te houden. Misschien vonden we dat nog wel enger dan heel 't berenverhaal. Er ligt niet zomaar een beer in je bed maar zo'n muis is zo binnen natuurlijk. We hadden dan ook allebei het idee dat we geen oog dicht zouden doen. In het dorpje waren doucheruimtes, koffiecafetje, pizzaria etc. Lekker pizzatje ging er wel in na deze dag. We hebben samen een large pizza besteld en gezellig daar buiten opgegeten. Eekhoorntjes kwamen gewoon bij je voeten zitten, hopend dat we iets zouden laten vallen. Na de pizza zijn we het park in gelopen. We kwamen meerdere herten tegen op echt maar 2 meter afstand. Zo bijzonder! We liepen wat dieper de bossen in en kwamen echt al de mooiste plekjes tegen waar geen mens te bekennen was. Dat vonden we zo gek. Sochtends nog in het drukke San Francisco en nu tussen de hertjes, overweldigende natuur en totale rust. Er klonken toen we daar even bij stil stonden weer enorme donderslagen en omdat we best een stuk in het bos gelopen waren besloten we maar terug te gaan lopen. Nog even voor ons tentje gezeten, maar het begon helaas te regenen dus zijn we binnen een potje gaan yahtzee-en. Ik heb gewonnen, belangrijk detail. We hadden totaal geen bereik met onze telefoons. Heel even spookte door mijn hoofd dat dat best een eng idee is als er iets zou zijn, maar je bent gewoon op jezelf en elkaar aangewezen zonder appjes en berichten van anderen. Eigenlijk was dat heel fijn even en het paste helemaal bij de omgeving waar we in zaten. Snachts moest ik 1 keer naar de wc, Marco wakker gemaakt want no way dat ik in m'n uppie naar de toiletruimtes ging lopen. Liepen we daar als we angsthazen want ik zag Marco ook wel met z'n zaklamp achter alle tenten en stenen schijnen of yogli daar zat haha we werden sochtends al weer voor 6 uur wakker, maar het viel alles bij elkaar niet tegen hoe we daar geslapen hadden. Spullen gepakt en voor 7 uur zaten we al in de auto om Yosemite verder te ontdekken. 

Eerste punt waren de lower Yosemite falls. Was ongeveer een kilometer lopen. Het was nog zo rustig, geen mens te bekennen en ineens stond ik oog in oog met een hert. Hij keek me aan en we schrokken allebei van elkaar dus hij sprintte weg. We vervolgde de weg tot we bij de waterval aankwamen. Met wat een geweld komt dat water naar beneden zeg. Als je er vlakbij ging staan werd je echt zeiknat. Zo gek dat dat allemaal sneeuw is van bovenop die bergen. Schijnbaar wordt de kracht van die watervallen met de maanden ook minder en heb je kans dat het in het najaar nog maar een pisstraaltje is. Hebben wij weer geluk dus! Hierna hebben we de swinging bridge bekeken, El capitan meadow, valley view en bridalveil fall. Deze punten waren allemaal van in de vallei. Super mooi, echt prachtige plaatjes waarbij je soms nauwelijks geloofd dat wij die foto's gemaakt hebben. Marco wilde nog wel wat hoger het park in. Nou dat heeft ie gekregen hoor. We gingen naar tunnelview. Echt al super hoog waar je alle gebergtes die we eerst van onder bekeken hebben zag achter elkaar. Prachtig! Maar dit was niet genoeg voor Marco. Glacierpoint was sinds vorige week open (was nog niet eerder dit jaar toegankelijk door alle sneeuw). We hadden gelezen dat we het eerste stuk met de auto konden doen en dan met de shuttlebus verder moesten. Ik hield m'n hart dus al vast voor wat voor weg dat dan wel niet moest zijn. Vanaf tunnelview was het eerst alsnog een half uur rijden. Steil omhoog. Haarspeldbochten. Dood eng. Maar dan ook echt doodeng. Er lag langs de wegen nog veel sneeuw en in veel bochten waren er geen railingen of bomen ofzo. Als we er vanaf zouden schuiven waren we gewoon morsdood geweest. Toen we er eigenlijk zouden zijn, waar de shuttlebus zou komen was er geen bus te bekennen en viel het signaal van de navigatie weg. Super. Je kunt wel raden hoe mijn stemming was. Ik wilde echt het liefste omdraaien maar Marco hield voet bij stuk en zei dat het echt wel goed kwam. Met m'n ogen dicht heb ik er naast gezeten en hebben we naast glacier point ook nog een soortgelijk punt gezien. Al m'n angsten waren dit waard! We waren zoooo hoog dat we in de sneeuw op de toppen van die bergen keken. Kilometers lang uitzichtpunt. Echt zo genieten! Onbeschrijfelijk! 

Boterhammetjes op daarboven en toen moesten we nog terug natuurlijk. Ook een succes maar naar beneden is al iets prettiger omdat je iedere meter weer dichter bij de normale weg bent.. Aan het einde van de middag kwamen we aan in Fresno. Waar we in Yosemite nog in de sneeuw stonden was het in Fresno 32 graden. Snel onze zwemkleding aangedaan en nog een duik genomen. We waren kapot. Even snel wat gegeten bij denny's. Marco heeft 't namelijk al 38 jaar over de friet met kaas en hamlappen die ze daar hebben dus die was als een kind zo blij. Ik heb pannenkoekjes op met kaneelsuiker en slagroom. Hadden we wel verdiend dachten we zelf. Wat ik besteld had was eigenlijk van de ontbijt kaart en eigenlijk zaten er dan ook nog 3 eieren en brood en bonen bij. Dat heb ik maar even laten gaan. Die porties zijn wel even wennen dus een wijze les is iig dat de portie van het ontbijt zelfs nog teveel is voor ons als avondeten. Ook die refill van de frisdranken. Hoezo krijg je zo'n 'small' frisdrankglas uberhaupt op en zou je het daarna nog een keer willen vullen?  Na het eten lekker nog even onze stoeltjes voor de deur gezet en even buiten gezeten voordat we gingen slapen. Broekhoven 2.0 zegmaar

Sochtends was er in kamer 150 een ontbijt. Beetje gek dat dat in een hotelkamer was? Het zag er ook wat smoezelig uit en ontbijt is een groot woord voor wat het was. Boterhammetje geroosterd met jam en daarmee was het wel gedaan. Maargoed het was gratis en onze maagjes hadden weer wat binnen dus op naar sequoia! 

De weg naar sequoia ging uiteindelijk ook over in haarspeldbochten en enorme hoogtes, maar er stonden heel veel bomen waardoor je de dieptes wat minder zag. Was stukken beter dus. We hebben de general Sherman tree trail gelopen. In een vrij korte afstand liep je best ver naar beneden. Sommige mensen liepen ook flink te hijgen. De bomen waren echt enorm. Dat kennen we hier totaal niet. Je krijgt de grote van die bomen ook niet goed op de foto. Wat we jammer vonden, maar wel begrijpelijk is dat overal hekken om de bomen stonden. Maaaaar buiten de trail kwamen we ook nog zulke bomen tegen. Daar zijn we gestopt en konden we doordat we ze nu echt konden aanraken pas echt zien hoe groot zo'n boom is ten opzichte van onszelf. Wederom heel indrukwekkend. Sequoia is prachtig en de bomen zijn enorm, maar Yosemite heeft ons meer stil gekregen qua reusachtigheid van de natuur. Vanuit sequoia zijn we via nog veeeel meer haarspeldbochten naar bakersfield gereden. Onderweg nog even lekker gepicknickt met onze boterhammetjes. Ook zijn we even gestopt bij een vers fruit tentje onderweg. In de supermarkten, zijn er inmiddels in 3 geweest is gewoon geen vers fruit of verse groente te vinden. Lekker verse aardbeien en kersen hebben we nu ingeslagen. Kan geen kwaad wat vitamintjes!

In bakersfield is het weer vergelijkbaar met Fresno. Ongeveer 32 graden. Ook weer een zwembad erbij waar we lekker gebruik van hebben gemaakt. We kwamen daar terecht in een soort American party. Een familie vierde aan het zwembad in het hotel de verjaardag van een van hun? En steeds sloten er meer mensen aan en gingen ze ineens barbecuen. Wij bleven maar vriendelijk lachen en beetje aan het zwembad hangen maar er kwam helaas geen uitnodiging. Misschien omdat we niets meegenomen hadden? Haha

Wij hadden zin eens lekker uit eten te gaan. Broodje vooraf, wat langer tafelen.. Ipv al die ketens hier een grill restaurant uitgezocht. We kwamen binnen en het was een soort sportcafe/restaurant. Heel Amerikaans en daardoor ook gaaf te zien. Overal tv's met ijshockey erop en dan een hele grote bar waar mensen om heen zaten te eten. Omdat we inmiddels wisten dat je het eten binnen 2 seconden op tafel hebt hadden we het garlic bread eerst los besteld. Een keer knipperen met onze ogen en het stond eral. Vervolgens wordt er dan 3 keer gevraagd of we er al over uit zijn dus toch maar besteld. Dit keer toch zeker 2 keer knipperen en het stond op tafel. Ik had kip en Marco een soort spare ribs. Er zaten nog frietjes bij, brood, salade. We denken dat we er zeker 5 mondjes mee hadden kunnen voeden. Zelfs Marco kreeg z'n vlees echt niet op. Ik heb ongeveer 1/8e deel van m'n kip op. Eeuwig sund van dat beestje. Terwijl we nog zaten te eten werd de rekening al neergelegd. Dit is voor ons echt even wennen. Dat enorm lange tafelen dat we kennen in nl met voorgerecht. Dan even wachten tot het hoofdgerecht, nagerecht en dan nog koffie en nakletsen is hier niet echt de gang van zaken. Snappen ook steeds meer de keuze van de kleding van veel Amerikanen. Echt op en top het restaurant betreden is vrij zonde van je tijd als je na 10 minuten bij wijze van weer buiten staat haha 

Na het eten weer lekker de stoelen buiten en alle foto's bekeken. Wat zijn dat er al veel en wat hebben we al veel gezien! 

Vanochtend ontbeten hier in 't hotel. 't is weer een geroosterde boterham met jam geworden. Marco met boter zonder er iets op verder. Want dat is er niet haha maar een gegeven paard mag je niet in de bek kijken hebben wij geleerd. Vandaag heerlijk relaxdagje aan het zwembad gehad. Lekker op 't luchtbedje, luisterboek en ons huwelijksfilmpje online gezet. Voor dat soort dingen was vandaag tijd en dat is ook wel heeeel lekker. Even alle indrukken verwerken. Tussen de middag gaan lunchen. Super lekker! Marco had een panini en ik een sandwich met sla en kip. Even wat relatief gezonds.. Kreeg ik er een zakje chips bij op m'n bord. We lachen er maar mee. En stiekem zit dat zakje ook alweer in onze holle kies. Vnvnd gaan we een taco eten ergens en optijd naar bed want morgen een heeeeeele lange rijdag voor de boeg!